Według Odaily Vitalik Buterin opublikował niedawno artykuł zatytułowany „Czym warstwy 2 naprawdę różnią się od fragmentowania wykonania?” W dyskursie publicznym „warstwa 2” i „sharding” są często opisywane jako dwie przeciwstawne strategie skalowania blockchainów. Jednakże, gdy przyjrzysz się podstawowej technologii, napotkasz zagadkę: rzeczywiste podstawowe metody skalowania są całkowicie takie same.
Masz fragmentację danych. Masz dowód oszustwa lub dowody ZK-SNARK. Masz rozwiązania do komunikacji krzyżowej (rollup, shard). Podstawowa różnica polega na tym, kto jest odpowiedzialny za budowę i aktualizację tych części oraz jaką autonomię mają. Ekosystem zorientowany na warstwę 2 to bardzo realne techniczne rozwiązanie shardingu, ale w przypadku tego typu shardingu możesz tworzyć własne shardy, korzystając z własnych reguł. Jest to potężne narzędzie, które wspiera wiele kreatywności i autonomicznych innowacji.
Jednakże stoi przed nią również kluczowe wyzwania, szczególnie w zakresie koordynacji. Aby ekosystem skoncentrowany na warstwie 2, taki jak Ethereum, odniósł sukces, musi zrozumieć te wyzwania i stawić im czoła, aby wyciągnąć jak najwięcej korzyści z ekosystemu skoncentrowanego na warstwie 1 i zbliżyć się jak najbliżej najlepszych obu światów.