Według Cointelegraph: współzałożyciel Ethereum, Vitalik Buterin i badaczka Fundacji Ethereum, Toni Wahrstätter, przedstawili pięć potencjalnych technik zmniejszania maksymalnego rozmiaru bloku Ethereum. Mając na celu optymalizację łańcucha bloków pod kątem „mapy drogowej skoncentrowanej na pakietach”, proponowane projekty skupiają się na podnoszeniu limitów gazu blokowego i eskalacji kosztów danych połączeń, a wszystko to w ramach Ethereum.
W świetle rosnącego wykorzystania rollupów Buterin i Wahstätter argumentują, że obecne wykorzystanie przestrzeni blokowej nie jest zoptymalizowane. Zauważyli, że efektywny rozmiar bloku podwoił się w ciągu ostatniego roku, co można przypisać zwiększonemu wykorzystaniu Ethereum przez rollupy i trendy takie jak Inskrypcje.
Proponowane przez nich rozwiązania mają na celu regulację maksymalnego rozmiaru bloku i wahań, tworząc w ten sposób więcej miejsca dla przyszłych obiektów typu blob danych. Sugerują zwiększenie limitu gazu blokowego i ceny za niezerowe bajty danych wywołania. Limit gazu blokowego ogranicza wydatki na gaz w transakcjach lub realizacji inteligentnych kontraktów na blok, zapobiegając wpływowi zbyt dużych bloków na wydajność sieci. Calldata, które wymaga gazu, zwiększa obciążenie sieci.
Jedno proste rozwiązanie zaleca zwiększenie kosztu transmisji danych z 16 do 42 litrów i zmniejszenie maksymalnego rozmiaru bloku z 1,78 megabajta do około 0,68 megabajta. Takie podejście, chociaż umożliwia podniesienie limitu gazu blokowego, może zniechęcić do korzystania z danych połączeń w celu zapewnienia dostępności danych, potencjalnie wpływając na aplikacje, które zależą od obszernych danych połączeń w celu sprawdzenia w łańcuchu, takie jak StarkNet.
Alternatywne opcje obejmują zrównoważenie wyższego kosztu danych połączeń ze zmniejszonymi kosztami opkodu, ograniczenie danych połączeń na blok, utworzenie unikalnego rynku opłat za dane połączeń lub wprowadzenie „premii lojalnościowej EVM”, aby zrównoważyć wpływ na aplikacje intensywnie korzystające z danych połączeń.
Chociaż każdą metodą można uzyskać pożądaną redukcję maksymalnego rozmiaru bloku, doszli do wniosku, że najprostsze rozwiązanie (podniesienie kosztu transmisji danych do 42 gazu) może wydawać się podejściem zbyt powierzchownym, a utworzenie oddzielnego rynku opłat mogłoby nadmiernie skomplikować system.
Sugerują, że można by osiągnąć bardziej zrównoważone podejście poprzez zwiększenie kosztów transmisji danych przy jednoczesnym obniżeniu kosztów niektórych operacji lub być może wprowadzenie zachęt do korzystania z transmisji danych.
