Obrazy, podobnie jak słowa, posiadają sugestywne zdolności. Pojawiając się w ludzkiej wyobraźni poprzez wielowymiarowy proces łańcuchowy (słowa, działania, inne obrazy itd.), inicjują one kolejny łańcuch procesów, skutkując tworzeniem kolejnych obrazów z ucieleśnieniem werbalnym i przedmiotowym.
Ponieważ sfery słowa, obrazu i znaku są ze sobą powiązane, ich oddzielenie od siebie jest sporym wyzwaniem.
Wiele rzeczy o charakterze czysto funkcjonalnym jest w naszym umyśle kojarzonych z postrzeganiem siebie i relacjami z innymi.
Na przykład samochód jest często postrzegany nie tylko jako środek transportu, ale także jako wyznacznik osiągnięcia pewnego etapu życia (dorosłość, posiadanie prawa jazdy) i statusu materialnego.
Dom to nie tylko miejsce, w którym ludzie śpią, ale także symbol schronienia przed zgiełkiem i trudami świata, „dom”.
Istnieją bardziej szczegółowe powiązania między obrazami i uczuciami: kubek matki, pasek ojca, ciastka babci itd.
«Istota manipulacji polega na obecności podwójnego oddziaływania. Obok wiadomości wysłanej otwarcie, manipulator wysyła odbiorcy ukryty „zakodowany” sygnał, mając nadzieję, że sygnał ten obudzi w świadomości odbiorcy obrazy potrzebne manipulatorowi.
Ten ukryty wpływ opiera się na „ukrytej wiedzy” posiadanej przez odbiorcę, na jego zdolności tworzenia obrazów w swojej świadomości, które wpływają na jego uczucia, opinie i zachowanie.
Sztuka manipulacji polega na tym, aby pozwolić wyobraźni płynąć w pożądanym kierunku, ale w taki sposób, aby osoba nie zauważyła ukrytego wpływu.
W świadomości każdego człowieka istnieją obrazy słów i pojęć, obrazy, które widzimy, gdy ktoś nas o czymś informuje.
W komunikacji interpersonalnej niespójność tych obrazów często prowadzi do konfliktu, ale zwykle nie jest to uświadamiane na etapie komunikacji. Na przykład babcia daje wnuczce modną sukienkę, pewna, że dziewczynce się spodoba. Babcia ocenia zgodnie ze swoim wizerunkiem „modnej”, podczas gdy wnuczka jest rozczarowana i obrażona, ponieważ ten typ sukienki wyszedł z mody przed jej narodzinami, myśląc, że babcia jej nie kocha, skoro nie zadała sobie trudu, aby dowiedzieć się, czego wnuczka naprawdę chce.
Zadaniem profesjonalnego manipulatora jest zadbanie o to, aby w umysłach odbiorców powstał właśnie taki obraz rzeczywistości, rzeczy itp., który wywoła pożądaną reakcję.
Tak na przykład działają kroniki kryminalne, w których podaje się miejsce urodzenia i/lub pochodzenie etniczne przestępców.
Wielu dziennikarzy i posłów zauważa, że podkreślanie narodowości przestępców przyczynia się do podsycania nastrojów ksenofobicznych.
Podstawowym narzędziem manipulowania świadomością za pomocą obrazów w naszych czasach jest telewizja, w której połączenie tekstu i obrazu jest najskuteczniejsze.