Na pierwszy rzut oka nasze zrozumienie technologii blockchain sugeruje, że działa ona jako zdecentralizowany ekosystem napędzany technologią rozproszonej księgi głównej. Z biegiem czasu ludzie coraz bardziej angażują się w domenę blockchain i zdali sobie sprawę, że nie jest to samodzielny ekosystem. W związku z tym rośnie chęć przeprowadzania transakcji wykraczających poza granice pojedynczej sieci blockchain.
Rozpowszechnianie inicjatyw blockchain znacznie wzrosło w ostatnich latach, szczególnie w czasie epidemii, ponieważ programiści wykazują się innowacyjnym myśleniem w swoich wysiłkach na rzecz optymalizacji potencjału tej technologii. Rosnące liczby stanowią dowód na to, że w dziedzinie eksploracji kosmosu nadal istnieją wyzwania, stanowiąc tym samym drogę dla inicjatyw blockchain w celu wykazania ich praktycznych zastosowań. Jednak ze względu na swój izolowany charakter łańcuchy bloków nie mają możliwości nawiązania komunikacji wewnętrznej. Oznacza to, że nie można złagodzić ograniczeń jednego łańcucha poprzez wykorzystanie siły innego łańcucha.
Wspomniane izolacje budzą obawy co do potencjału i wartości technologii blockchain, stanowiąc tym samym zagrożenie dla zadowolenia konsumentów i utrudniając postęp sektora. Jednak wraz z pojawieniem się coraz bardziej zaawansowanych protokołów perspektywy dla blockchain są obiecujące. Technologia międzyłańcuchowa to innowacyjne rozwiązanie, które ma potencjał, aby skutecznie stawić czoła uporczywym wyzwaniom, przed którymi stoi branża, i zapewnić niezbędne środki zaradcze.
Technologia międzyłańcuchowa odnosi się do mechanizmu, który umożliwia interoperacyjność i bezproblemowy transfer aktywów cyfrowych lub danych między różnymi sieciami blockchain. Umożliwia wymianę informacji i wartości między różnymi ekosystemami blockchain, ułatwiając lepszą łączność
Technologia międzyłańcuchowa to nowy postęp technologiczny, który zyskał znaczną uwagę ze względu na swój potencjał umożliwiający bezproblemowy transfer wartości i danych pomiędzy wieloma sieciami blockchain.
Branża #blockchain napotkała poważne wyzwania wynikające z wykładniczego wzrostu adopcji przez użytkowników, szczególnie w trzech prominentnych sieciach blockchain: #bitcoin , Ethereum i Solana. Pomimo potencjału użytkowników do zarabiania znacznych sum pieniędzy za pomocą swoich tokenów, panujące ograniczenia ekonomiczne i technologiczne utrudniają skalowalność tych systemów. W konsekwencji użytkownicy nie są w stanie w pełni wykorzystać możliwości technologii ze względu na niezależne działanie wyżej wymienionych łańcuchów. Niemniej jednak wykorzystanie technologii międzyłańcuchowej skutecznie rozwiązuje te problemy, poprawiając interoperacyjność systemów blockchain i umożliwiając bezproblemową komunikację i udostępnianie danych między użytkownikami.
Protokół międzyłańcuchowy służy do zwiększania interoperacyjności między różnymi sieciami blockchain, umożliwiając tym samym bezproblemowy przepływ danych przez kilka sieci. Protokół międzyłańcuchowy umożliwia użytkownikom angażowanie się w komunikację bez potrzeby pośredników. W rezultacie blockchainy, które posiadają porównywalne sieci, mają możliwość wymiany walut i danych między sobą.
Zjawisko to wiąże się z ułatwieniem transakcji finansowych pomiędzy dwoma różnymi blockchainami, co skutkuje obniżeniem kosztów transakcyjnych i nieprzerwanym działaniem.
Znaczenie interoperacyjności blockchain wynika z jej inherentnej wagi.
Aby osiągnąć bezproblemowe transakcje, konieczne jest zapewnienie obu stronom możliwości dokonywania transakcji w ramach kilku łańcuchów bloków. Jednym z przykładów ilustrujących to zjawisko jest sytuacja, gdy Użytkownik A przesyła bitcoiny Użytkownikowi B. W obecnej konfiguracji transakcji w łańcuchu konieczne jest, aby Użytkownik B wykorzystał ten sam łańcuch bloków, co Użytkownik A, aby otrzymać płatności. Dyskomfort i kłopoty związane z tym problemem prawdopodobnie zostaną rozwiązane w niedalekiej przyszłości, gdy łańcuchy zaczną włączać technologie międzyłańcuchowe.
Możliwe zastosowania tej technologii nie ograniczają się tylko do transakcji finansowych. Jeśli twórcy oprogramowania będą nadal stosować innowacyjne podejścia, można sobie wyobrazić, że wkrótce będziemy świadkami rozpowszechniania informacji ułatwionego przez solidną i nie do zdobycia technologię blockchain. Konieczność centralnej kontroli lub pośredników ułatwiających komunikację między kilkoma stronami staje się przestarzała.
Naukowcy, zwłaszcza ci specjalizujący się w dziedzinie technologii, wierzą, że integracja interoperacyjności między blockchainami doprowadzi do powstania ulepszonych funkcjonalności w różnych blockchainach. System, który jest całkowicie zdecentralizowany i bezpieczny, może stanowić podstawę całkowicie cyfrowej gospodarki.
Trwają prace nad portfelami multi-token, umożliwiającymi transakcje obejmujące wymianę wielu tokenów. Będzie to wykonalne, jeśli zostanie osiągnięta pełna interoperacyjność. Główną zaletą tego systemu jest to, że użytkownicy będą mogli przeprowadzać transakcje, wykorzystując ujednolicony portfel dla wszystkich transferów.
Jakie są zalety związane z wdrożeniem technologii międzyłańcuchowej?
Protokóły międzyłańcuchowe odgrywają kluczową rolę w ułatwianiu interoperacyjności blockchain, co daje kilka ukrytych zalet. Technologia międzyłańcuchowa ma kilka znaczących zalet, które są następujące:
Nawiązano połączenie pomiędzy dwiema odrębnymi sieciami blockchain.
Jedną z godnych uwagi zalet technologii międzyłańcuchowej jest jej zdolność do ułatwiania wydajnej komunikacji i ustanawiania solidnej łączności między różnymi sieciami blockchain. Niezgodność blockchain jest zazwyczaj nieobecna w przypadkach, gdy jest ona wykorzystywana w celu inicjowania transferów aktywów i wymiany tokenów. Ponadto umożliwia użytkownikowi ułatwienie transferu różnych form danych, w tym aktywów, potwierdzeń transakcji i wirtualnych kontraktów.
Zwiększona skalowalność
Technologia międzyłańcuchowa umożliwia zwiększoną skalowalność w porównaniu z istniejącymi technikami blockchain ze względu na ich nieodłączne ograniczenia pod względem interoperacyjności. Wykorzystanie tej technologii umożliwia użytkownikom angażowanie się w inne sieci blockchain, ułatwiając w ten sposób wykorzystanie licznych blockchainów w celu zwiększenia skalowalności i poprawy szybkości transakcji.
Optymalizacja przesyłu danych i efektywne przesyłanie tokenów
Obowiązujący protokół we współczesnych systemach blockchain wymaga, aby użytkownik przesyłał instrukcje pochodzące z łańcucha źródłowego. Po otrzymaniu instrukcji walidator przystępuje do przesyłania instrukcji do łańcucha docelowego za pośrednictwem przekaźników. Niemniej jednak, dzięki wykorzystaniu technologii międzyłańcuchowej, weryfikacja transakcji następuje natychmiast po jej zakończeniu, a transakcja jest wysyłana do zamierzonego odbiorcy dopiero po pomyślnym zakończeniu procesu weryfikacji. Takie podejście zwiększa wydajność całego procesu i ułatwia płynną wymianę i transmisję danych.
Należy koniecznie zniechęcać do praktyk monopolistycznych stosowanych przez wielkie przedsiębiorstwa.
Wykorzystanie technologii międzyłańcuchowych przyczynia się również do stabilności rynku, łagodząc potencjalne praktyki monopolistyczne stosowane przez prominentne firmy. Bitcoin i Ethereum są powszechnie uznawane za dominujące podmioty w obszarze kryptowalut, łącznie zajmując ponad 70% udziałów w rynku. Obecna dominacja na rynku skutecznie ograniczyła możliwości nowych podmiotów do eksplorowania innowacyjnych technik i zdobywania przyczółka pośród istniejącej konkurencji.
Technologia międzyłańcuchowa ma potencjał ułatwienia wielu sytuacji poprzez ustanowienie ekosystemu, który zapewnia sprawiedliwe procedury transakcyjne w wielu sieciach. Nacisk zostanie rozszerzony poza ograniczoną liczbę wybitnych sieci blockchain, aby objąć wiele mniejszych sieci. Dlatego wykorzystanie technologii międzyłańcuchowej może ustanowić sprawiedliwe ramy, które umożliwiają zharmonizowane podejście do określania zaangażowania uczestników kryptowaluty na rynku.
Perspektywiczna trajektoria technologii międzyłańcuchowych
Chociaż technologia blockchain jest stosunkowo młoda, trwająca nieco ponad dekadę, branża przeszła w ostatnich latach znaczące transformacje. Ewolucja ta była najbardziej widoczna w 2020 r., roku naznaczonym powszechnymi blokadami w odpowiedzi na globalną epidemię. Sektor doświadczył znacznej ekspansji, przechodząc od wyłącznego rozwoju nowych aktywów kryptograficznych w celach transakcyjnych do objęcia tworzenia zdecentralizowanych usług finansowych, rynków niewymienialnych tokenów (NFT) i gier opartych na kryptowalutach. Ponadto zauważalnie wzrosła częstotliwość, z jaką innowatorzy generują nowe inicjatywy, co spowodowało napływ funduszy venture capital (VC) z różnych globalnych źródeł.
Rozwój technologii międzyłańcuchowej przedstawia znaczny potencjał w umożliwieniu interoperacyjności blockchain. Jednak oczekuje się, że wdrożenie tego mechanizmu napotka kilka przeszkód i ograniczeń, wynikających głównie ze złożoności inherentnej dla najlepszych sieci blockchain. Konieczność osiągnięcia interoperacyjności za pośrednictwem technologii międzyłańcuchowej powinna wykraczać poza samo ułatwianie bezpiecznego przepływu tokenów, obejmując również bezpieczną i poufną transmisję danych.
Technologie międzyłańcuchowe odgrywają znaczącą rolę w przyspieszaniu interoperacyjności systemów blockchain, pomimo ich trwającego ewolucyjnego rozwoju. W odpowiednim czasie przewiduje się, że rozwinie się to w wykonalne podejście do promowania ulepszonych rozwiązań interoperacyjności w kolejnych okresach.
